واکسیناسیون اردک معدود است. یک بیماری عادی کنترل شونده به وسیله واکسیناسیون هپاتیت ویروسی اردک (DVFI)است. به طور عادی گله های با منشأ بچه اردک های یک روزه واکسینه می شوند و از این قرار ایمنیت پاسیوی را در نتاج خود به وجود می آورند. هرگاه این طور نباشد و بچه اردک های یک روزه مجبور باشند در فارمی که در آن DVHآنزوئوتیک است قرار دهند، آنوقت بایستی وقتی یک روزه هستند واکسینه شوند. در یک دوره نسبتاً کوتاه، اردک های نوع گوشتی از نظر ژنتیکی برای جلب توجه از نظر تجارتی انتخاب شده اند. اساساً این کار به میزان رشد مربوط می شد اما نتیجتاً نقطه نظرهای لاشه و کفایت ضريب تبدیل غذا به گوشت اهمیت بیشتری پیدا کرده اند. در ادامه به واکسیناسیون اردک و محدود کردن غذا در آنها به طور کامل می پردازیم.
واکسیناسیون های اردک
DVH یک واکسن ویروسی زنده است که از طریق یک نیشتر در پرده پا انجام می شود. این مسئله اهمیت دارد که پرنده ها واکسن را قبل از در تماس واقع شدن با ویروس فیلد دریافت دارند. چون ویروس واکسن کاملاً تخفیف حدت یافته نیست. این واکسن از بچه اردک برگشت بیماری زائی پیدا خواهد کرد به همین دلیل واکسن نبایستی هرگز مورد استفاده قرار گیرد مگر اینکه DVH قبلاً در فارم ظاهر شده باشد. علاوه بر این ریشه کنی بیماری از یک فارم نمی تواند پیشرفتی داشته باشد (اگر واکسن قرار باشد به طور مداوم مورد استفاده واقع شود).
بیماریهای معدودی وجود دارند که برای آنها گله مادر واکسینه می شود. هپاتیت ویروسی اردک ها قبلاً ذکر شده است. با مراجعه به حفاظت خود اردک های مادر جوان؛ آنچه باز هم می شود گفت اهمیت دارد درجه حفاظت منتقله به نتاج آنها است. این مسئله فقط در موقعی اهمیت دارد که نتاج آنها را بخواهیم در مزارعی که هپاتیت ویروسی اردکها آنزوئوتیک است قرار دهیم. هرگاه بیماری در فارم های پرورشی وجود نداشته باشد نیازی به واکسیناسیون آن نخواهیم داشت. در جائی که هپاتیت ویروسی اردک ها آنزوئوتیک است برنامه طراحی شده در واکسیناسیون تزریقی (PARENTERAL)ویروس واکسن زنده قبل از نقطه تخمگذاری و دیگری در اواسط تخمگذاری است. با این برنامه واکسیناسیون نتاج لازم نخواهد بود.
آنتریت ویروسی اردک می تواند در بچه اردک های جوان و در بالغین به وقوع بپیوندد. در این جا برنامه واکسیناسیون به طور اختصاصی برای حفاظت گله تخمگذار است. واکسیناسیون با بکارگیری واکسن زنده در ۷ و ۱۱ هفتگی نقطه تخمگذاری و هر ۴ ماه پس از آن توصیه می شود. واکسیناسیون لازم نیست مگر اینکه احتمال وقوع بیماری وجود داشته باشد.
PASTEURELLA MULTOCIDA می تواند مسئول مرگ و میر سنگین به علت سپتی سمی حاد در اردک های بالغ باشد. در حالی که بیماری همچنین در اردکهای جوان در حال رشد دیده می شود. این به خصوص به گله های مادر بالغ آسیب می رساند. بیماری گرایش به داشتن سابقه وقوع در نواحی مختلف و در فارمهای مختلف دارد. در این فارم ها توصیه می شود که یک برنامه پیشگیری کننده را در دستور کارهای خود با بکار بردن واکسن کشته داشته باشند.
مخلوط کردن جنسها
دیر زمانی است که این مسئله مشخص شده که برای اطمینان از باروری خوب در گله های مادر پرنده ها بایستی بعد از هچ شدن هر چند وقت یکبار با هم پرورش پیدا کنند. هر چند این کار در حقیقت لازم نیست و سایر نقطه نظرهای پرورش بعضی اوقات آن را مطلوب می سازد. آن چه اهمیت دارد اینست که نرها نباید به عنوان جنس تنها در جداسازی برم پیدا کنند. این ها بایستی با هم پرورش پیدا کنند با تعدادی اردک ماده یا در معرض دید ماده ها. مخلوط کردن جنس ها بایستی هرچه زودتر در سن ۱۲ تا ۱۳ هفتگی وقتی کارهای مدیریتی دیگر اجازه دهند صورت گیرد.
تفریخ
مثل تفريخ سایر گونه های طیور، تفریخ بچه اردک ها از سن یک روزگی به توجه و مراقبت از نزدیک پرنده ها نیاز دارد. نیازها به خصوص با توجه به آب، غذا، گرما، تهویه، فقدان رقابت و نگهداری مناسب از اهم مسائلی است که بایستی مورد توجه واقع شود.
محدود کردن غذا اردک
افزایش پیدا کردن وزن با سن به وضعیت تولید مثل، سنجش شده در عناوین تعداد تخمها به ازاء هر اردک ماده و قابلیت هچ نشدن تخم های گذاشته شده می انجامد. وضعیت ظاهری بایستی به آسانی بهبودی یابد و در حقیقت به وسیله محدود کردن میزان رشد پرندگان اجداد و این کار صورت می گیرد. انجام این کار به وسیله محدود کردن غذا اردک با مقدار غذائی که داده می شود صورت می گیرد به نحوی که شاخص رشد مشخص می شود و در طول پرورش تعقیب می شود. هر چند اگر غذا دادن محدود به طور صحیح انجام شود مشکل بیماری و مرگ و میر ممکن است به وجود آید.
پرنده ها به زودی یاد می گیرند که غذا محدود شده و هر چه می توانند و تا آنجا که برایشان امکان دارد وقتی به آنها غذا داده می شود سریعاً غذا می خورند.
هدف محدود کردن غذا اردک برای هر پرنده اینست که غذای اختصاص یافته برای او را مصرف کند. برای اینکه این کار انجام شود، تعدادی از پرنده ها در هر مرغدان بایستی محدود شوند و غذا بایستی به خوبی پخش شود. ناتوانی در انجام این کار در اولین مورد به توسعه وسیع وزنهای بدن می انجامد. علامت بعدی اینست که نرها همان وزن ماده ها و یا کمتر را داشته باشند.
این کار به وسیله مرگ و میر پرندگان لاغر شده دنبال می شود. به خصوص نرها و مادهها نیز شامل این مسئله می شوند. التهاب تاندون و غلاف آن(TENOSYNOVITIS)یک یافته عادی در این قبیل پرندگان ضعیف است. جراحات دیده شده مربوط به چرک سفت و سخت در غلاف های تاندون پاها به خصوص ناحیه مفصل خرگوشی و جراحات جانبی سر ساق و پاشنه ها (TENOTARSUS)درست در زیر نقطه مفصل بالای پس زانو (STIFLE)استاین مشکل را می توان به وسیله اطمینان یافتن از این مطلب که تمام پرنده های آنجا نزدیک به منحنی رشد رشد کرده اند حل نمود.
این بدین معنی است که کمیت و کیفیت غذای داده شده بایستی کافی باشد یعنی کیفیت پلت خوب است و اینکه غذا خوب پخته شده باشد.
برای اجتناب از اینکه نرها بدین طریق رنج نبرند ممکن است به طور مجزا رشد نمایند خواه به طور کامل مجزا و خواه مخلوط با تعداد مساوی از ماده ها این مسئله اهمیت زیادی دارد که آنها را چندبار با هم مخلوط کنیم و این کار را موقعی انجام دهیم که دوره خطر زیاد تمام شود. این مسئله ممكن است در سن ۱۶ هفتگی صورت گیرد و اگر برای مدت طولانی به همین حال بماند جفت گیری در زمان تخمگذاری غیرکافی خواهد بود و باروری تخمها زیر اپتیمم می شود.
خطر دیگر همراه با تغذیه محدود موجود بودن آب است. به علت این که پرنده ها هر چه می توانند غذا می خورند مری به زودی با پلت های خشک گشاد می شود. همین که ذخیره غذا مصرف شد پرنده ها به سمت آب رهسپار می شوند. هرگاه ذخیره آب کافی نباشد پرنده ها روی هم انباشته شده و بعضی از آنها به آسانی تلف می شوند. این مسئله ممکن است به علت غذای مرطوبی باشد که در دهان له شده است بنابراین تنفس را مانع شده و یا امکان دارد بدین علت باشد که غذا در قسمت ورودی سینه به داخل رباط صوتی پرنده (SYRINX)به وسیله وزن سایر پرنده ها پرس شده باشد. یک مسئله در این رابطه اهمیت دارد و آن اینست که اگر آب آزادانه به علت فشار آب ضعیف موجود نباشد و یا آب منجمد شده باشد، غذا نباید داده شود تا کمبود جبران شود. نتایج غذا دادن محدود به مرگ و میر پائین تر در دوره تخمگذاری می انجامد. جزئیات این مطلب بعداً مورد بحث قرار خواهد گرفت.
بسیار ممنون بابت مطالبی که میگذارید.من علاقه زیادی به اردک پکنی و غاز دارم اگه میشه بازم مطالبی برای این ها به زبان ساده تر بزارید ممنون میشم
علی جان بیا تلگرام @A_nasiri3696
سلام وقتتون بخیر من اردک هام حدودا ۴ماهشونه که از بیرون گرفتم باید ببرم واکسن بزنم براشون؟
با سلام
معمولا اردک مقاوم هستش ولی اگر واکسن تزریقی نیوکاسل آنفولانزا زده بشه بهتر هستش
ما ۲۰۰ تا اردک پکنی ۴۵ روزه داریم کسی نمیخاد؟
سلام
لطفا با مجموعه تماس بگیرید
من اردک ها رو برای مشکلی بردم دامپزشکی و براشون واکسن هم زد گفت دو هفته دیگه باید تکرار شه آیا لازم یا ضروری هست ؟