این موجودات را با ویژگی های کوچکی جثه، سبکی، پرتحرکی، جرأت و جسارت زیاد، رنگ پرها و فرم بدن درخشان و زیبایی که در تمام طول عمر لحظه ای هم با زمین تماس پیدا نمی کنند، می شناسند. دائماً در پروازند. از گلی بر گلی دیگر می روند و فقط از شهد شیرین گل ها می نوشند. وقتی مرغ مگس خوار در حال غذا خوردن است، منقار او در عمق گل فرو می رود. دو نیمه منقار او در حالت چسبیده به هم به شکل لوله در می آیند. شهد گل به وسیله مکیدن از راه این لوله به داخل دهان پرنده هدایت می شود، شکل منقارها در گونه های مختلف متفاوت است و به همین دلیل هر کدام می توانند شیره گل های خاصی را بمکند. این پرنده همچنین برای گرفتن حشرات از منقارش استفاده می کند. زیبایی های بی حد و اندازه آنها سبب شد که مدت زمانی به عنوان وسیله تزئینی مورد استفاه قرار گرفته و تجارت شوند. در ادامه به ویژگی ها این پرنده زیبا می پردازیم.

مرغ مگس خوار

تاکنون ۳۱۸ نوع مرغ مگس خوار شناخته شده که اکثر آنها در آمریکای جنوبی زندگی می کنند. بزرگترین مرغ مگس خوار، مرغ مگس خوار آمریکای جنوبی است. طول آن ۲۳ سانتی متر و وزن آن حدود 2/8 گرم است. این پرنده در منطقه کوهستانی زندگی می کند و تنها نوعی از مرغان مگس خوار است که انسان می تواند ضربان بالش را با چشم به خوبی ببیند.

مرغ مگس خوارِ صدا زنبوری کوبایی از کوچکترین پرندگان جهان است. طول آنها ۵ سانتی متر می باشد و وزن آنها کمتر از 8/2 گرم است. این پرندگان کوچک جواهر نشان می توانند برای مدت طولانی در هوا به طور معلق بال بزنند. در حین پرواز، بال زدن آنها چنان سریع است که انسان با چشم خویش نمی تواند بال ها را تعقیب کند و فقط صدای بال آنها شبیه وزوز زنبور به گوش می رسد. بال های در حین پرواز حتی برای یک صدم ثانیه هم مکث نمی کند. بال های آنها هر ثانیه ۹۰ بار به هم می خورند و صدای وزوز نرمی تولید می کنند.

این پرندگان از قندی که در شهد گل ها وجود دارد، نیروی لازم را برای تحرک و پرواز خود کسب می کنند و مواد پروتئینی مورد نیاز را از حشراتی که شکار می کنند به دست می آورند. محیط زیست آنها بهشت مجسم است؛ همیشه سبز، خرم و پر گل و گیاه است، خارج از چنین محیطی زندگی برای آنها دشوار است.

نوک اکثر انواع آنها باریک و تیز است. در بعضی انواع مستقیم و در بعضی دیگر کاملاً خمیده است. در نوع مگس­خوار معروف به قوس قزحی که در منطقه کوهستانی زندگی می کند، سر نوک بر خلاف سایر انواع به طرف بالا خم شده است.

در نوع مگس خوار نوک شمشیری طول نوک بیش از طول تمام بدن است. شکل و طول زبان و نوک این پرندگان تطابق و بستگی تام با شکل گل هایی دارد که مگس خواران از شهد آنها استفاده می کنند. نکته جالب دیگر این که مگس خواران معمولاً می توانند زبان خود را از طرفین نوک خارج کنند. در بعضی از انواع، سر زبان به صورت لوله ای بسیار باریک در آمده و در چند نوع دیگر در سر زبان تارهای نازک مو دیده می شود. بعضی دیگر دارای زبانی تیز و خم شده به طرف بالا هستند.

در نوع مگس خوار دم کج، دم فقط شامل چهار پر می باشد. دو پر میانی شبیه خارهای باریک و بلند است و دو پر خارجی در انتهای بدن ضربدر میخورد و به طرف سر پرنده خم می شود و به شکل لوزی ختم می گردد.

مگس خوار معروف به گلو یاقوتی که تنها مگس خوار ساکن مشرق آمریکای شمالی است، در فصل مهاجرت سالیانه می تواند مساحت ۸۰۰ کیلومتر طول خلیج مکزیک را بدون لحظه ای استراحت طی کند.

مرغ مگس خوار قادر است در هوا توقف کند و بال بزند؛ تنها پرنده ایست که پرواز قهقهرایی هم دارد. در استخوان بدن آنها بر عکس سایر پرندگان هوا وجود ندارد، بلکه مغز وجود دارد. بزرگی و وزن قلب آنها یک چهارم بزرگی جثه و وزن بدن آنها است. ماهیچه های بال آنها بسیار قوی و نیرومند و شُش آنها بی نهایت فعال است. اعضای بدن آنها در تمام مدت روز مانند یک موتور کار می کند. مگس خوار دم پهن که در غرب آمریکای شمالی زندگی می کند وقتی مقابل گلی توقف کرده است در ثانیه، ۵۵ مرتبه بال می زند و وقتی که پرنده به طرف بالا پرواز می­کند این تعداد به ۷۵ مرتبه در ثانیه می رسد. این پرنده هنگام دلربایی از جفتش بدنش را به شکل U خم می­کند و در این حال سرعت بال زدنش ۲۰۰ بار در ثانیه است.

مرغ مگس خوار از پاها فقط برای نشستن استفاده می کند. اگر بخواهد مساحت ده سانتی متر را روی شاخه ای که بر آن نشسته طی کند، پرواز می کند. صدای مگس خواران بسیار ضعیف است، به طوری که در فواصل نزدیک هم شنیده نمی شود. فقط در هنگام معاشقه صدای بال زدن آنها را می توان شنید.

بیشتر مگس خواران نر، در وقت عشق ورزی و جفت گیری، رنگ پرهایشان اندکی تغییر می کند و معمولاً شفاف­تر می شود. در اکثر انواع، پرنده نر حرم سرا دارد و فقط یک نوع از آنها یعنی مگس خوار گوش بنفشی که در شمال آمریکای جنوبی زندگی می کند یک همسر اختیار می کند و در ساختن لانه و خوابیدن بر روی تخم ها و تغذیه و پرورش جوجه ها هم به همسر خود کمک می کند. نر و ماده این نوع مرغ مگس خوار بر عکس سایر انواع از نظر شکل، بدن و رنگ پرها کاملاً شبیه یکدیگرند.

پرندگان نر برای خود و حرم سرایشان حریم قائل بوده و از ورود نرهای دیگر حتی از نوع خود هم به محوطه مخصوص شان جلوگیری می کنند. بیشتر مرغان مگس خوار در فضا جفت گیری می کنند و بعد از پایان عمل جفت گیری، پرنده نر هیچگونه توجهی به ماده خویش ندارد. پرنده ماده معمولاً قبل از جفت گیری لانه ای کوچک که بزرگتر از یک نیمه گردو نیست و مانند نیمه گردو هم گرد است روی شاخه ای و یا در محل تلاقی شاخه و تنه درخت می سازد؛ روی لانه را با الیاف و یا رشته تارهای بسیار نازک گیاهان می پوشاند تا از دید دیگران مخفی بماند.

همه مگس خواران ماده دو تخم کاملاً سفید می گذارند. تخم اول را زودتر و تخم دوم را یک الی دو روز دیرتر می­گذارند. در نتیجه، جوجه اول همیشه یک الی دو روز زودتر از جوجه دوم از تخم خارج می شود. مادر از شیرابه­ای که در چینه دان تهیه می کند به جوجه ها اند. بزرگی تخم اغلب آنها بیشتر از 5/0 سانتی متر نیست ولی مادر ۱۴ الی ۱۹ روز خواند و این زمان برای تخم هایی به این کوچکی بسیار زیاد به نظر می رسد. جوجه ها بعد از خروج از تخم کاملاً برهنه هستند و فقط پوشش بسیار نازک و ظریف در بعضی از نقاط بدن آنها دیده میشود. مدت توقف جوجه ها در لانه بین ۱۹ تا ۲۵ روز است. این پرندگان به محض خروج از لانه دارای قدرت پرواز کافی هستند.

مگس خواران اکثرا اهل جنگ و جدالند. پرنده نر به هر پرنده ای که از کنار محیط زیستش عبور کند شدیداً حمله می کند، حتی اگر جثه پرنده غریبه چند برابر جثه خودش باشد؛ بی پروا جنگ را آغاز می نماید.

مرغ مگس خوار نوک شمشیری

نوک شمشیر مانند این پرنده به نسبت بدنش، بلندترین منقار را در میان پرندگان دارد. او از منقارش برای مکیدن شهد گل های شیپوری شکل در حالی که از آنها آویزان شده است و همچنین برای گرفتن حشرات در بالای درختان استفاده می کند. او هم یک پرواز کننده قهار است و می تواند در هوا معلق بماند و یا حتی به سمت عقب پرواز کند. این پرنده در هنگام نشستن روی شاخه درختان، منقار خود را تقریباً به صورت عمودی نگه می دارد که فشار وارده به گردنش را کم کند.

گونه دیگر مرغ مگس خوار، مرغ مگس خوار گلوسرخ است. علی رغم جثه کوچک، این پرنده خستگی ناپذیر است. او زمستان را در آمریکای مرکزی می گذراند، اما هر بهار به سمت شمال تا مرزهای کانادا مهاجرت می کند. این مهاجرت به مسافت ۳۲۰۰ کیلومتر می باشد. مثل همه مرغان مگس خوار، این پرنده هم ستیزه جو بوده و از گل­ها در مقابل رقیبان دیگر محافظت می کند.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی