علاوه بر حذف بموقع و فوری مرغ و خروسهای ناسالم لازم است در گله های مولد با توجه به معیارهای انتخابی خاصی که بر اساس برنامه و هدف اصلاحی تنظیم کرده ایم به حذف پرندگان اضافی بپردازیم که معیارهای انتخاب ما را ندارند. باید توجه داشت که کیفیت به مراتب مهم تر از کمیت است و هر چه خروسها کیفیت بهتری داشته باشند، نبرد بهتری دارند. در ادامه راهنمای حذف پرندگان اضافی در اصلاح نژاد خروس لاری پرداخته و معیارهای حذف را به طور کامل شرح می دهیم.
حذف پرندگان اضافی( اصلاح نژاد خروس)
هیچگاه داشتن تعداد بیشتر مرغ و خروس ضرورتاً به معنی برد بیشتر نیست. یکی از معیارهای ما داشتن خروسی با عملکرد بیشتر از حد متوسط است. پس از ترسیم اهداف بلندمدت، باید آن را به اهداف کوتاه مدت تجزیه کرد. لاین تولیدی خود را از نظر کیفیت ترسیم می کنیم و اگر پرنده ای امتیاز کمتر از آن را آورد در آمیزشها مورد استفاده قرار نمی گیرند و حذف می شود. به این ترتیب و با حذف دائمی، سال بعد کیفیت گله مقداری بالاتر می رود. هر بار روی یک صفت تمرکز کنیم ولی توجه داشته باشیم که دیگر صفاتی که تا کنون و به زحمت در ایجاد و تثبیت آنها در گله تلاش کرده ایم از نظر دور نگه داشته نشوند.
موفقیت برنامه تولید مثلی مستلزم شدت مناسب انتخاب افراد مطلوب و شدت حذف افراد نامطلوب است. شدت حذف بستگی به کیفیت جوجه های تولیدی دارد. به نفع ماست که پرندگان ناسالم و با کیفیت زیر خط تعریف شده خودمان را از بین ببریم و به اصطلاح بیرحمانه عمل کنیم. توسعه و تولید خروسهای جنگی مناسب که مهمترین هدف تولید مثلی ما است، ثمره زاد و ولد افراد گله از یک طرف و حذف افراد نامناسب از طرف دیگر میباشد. اگر چه تمامی پیشرفت های مشاهده شده در یک گله در نتیجه توارث صفات خوب است ولی اغلب اوقات مدیریت مناسب نیز در آن نقش دارد و گاه نیز یک صفت خوب در نتیجه شانس مساعد به دست می آید. هیچگاه از امتیاز چیزهایی که به نفع ما عمل می کنند ولو اینکه بر حسب اتفاق حاصل شده باشند، نباید چشم پوشی کرد.
برای راهنمای حذف پرندگان اضافی در اصلاح نژاد خروس لاری معیارهای حذف به شرح زیر است:
الف – «نقص و عدم سلامت». زمان قضاوت روی پرندگان به منظور حذف افراد نامناسب نباید تنها صفات و خصوصیات ظاهری آنها را در نظر گرفت بلکه باید آنها را به صورت دستی مورد بررسی قرار داده و تمامی موارد ناهنجاری های اسکلتی یا بدشکلی های نامناسب را نیز حذف کرد. جوجه های مریض احوال، بدشکل، انگشتهای تاب خورده، کمر خمیده و استخوان سینه تاب خورده حذف می شوند، در تمامی این موارد حذف جوجه های وازد به نفع افزایش مقاومت آنها در برابر بیماری های ویروسی و باکتریایی در خروس لاری ، افزایش اندازه بدن آنها و حفظ خلق و خوی مناسب و توسعه جنگاوری آنها است. به انگشتها و بالشتک کف انگشتان نیز توجه شود زیرا در تعادل و توازن خروسها نقش مهمی دارند.
ب- «فیزیک بدن». بین قسمت های مختلف بدن همبستگی وجود دارد و این یکی از روشهای مناسب انتخاب جوجه ها است. برای مثال پرنده با قابلیت حیات پایین دارای نوک و سر بلند و باریک، گردن نازک و بلند، بدن نازک و طويل، ران ها و ساق پای بلند و باریک و انگشت های بلند و باریک است. خروسهای قوی عکس این صفات را دارند. سر خروسهای نامناسب، مسطح و نازک با نوک مسطح و بلند است و در مجموع شبیه کلاغ است.برای اصلاح نژاد خروس این عمل بسیار دارای اهمیت می باشد.
پرنده قوی دارای تاج و ریش بزرگ، روشن و قرمز است. گواهینامه سلامت مرغ و خروس روی سرشان است. از طرفی چشم ها آینه بدن هستند و به شیوه درستی سلامت و بیماری آنها را منعکس می کنند. پرنده سالم چشم گرد با رنگ روشن و حالت هشیار دارد. نباید پلک آنها مثل خزندگان (مار و لاکپشت) حالت افتاده داشته باشد. اندازه و شکل دم نیز شاخص مهمی است.
پرنده سالم و قوی دارای دم بلند، خوشگل و شق و رق است. خروسهای ضعیف دم فروافتاده و کم پشت دارد، بویژه اگر در کنار خروسهای قوی تر نگهداری شده باشد. سینه خروس مناسب، گرد و توپر و استخوان سینه آنها پوشیده از گوشت (نشانه عضله بندی مناسب) است. عضلات سینه پرندگان ناسالم و ضعیف به سرعت و بدون تردید ضعیف شده و چروک میخورد.
ساق پا نیز نشانه برجسته ای از سلامت و قدرت پرنده است. ساق پا باید دارای رنگ مشخصه هر نژاد یا سویه باشد و بلند و توپر باشد. ساقهای سرد نشانه خوبی نیست. کمیت پوشش پر و برق و طبیعت آن نیز نشانه مناسبی از قدرت و توشه فیزیکی است. پرهای پرنده نامناسب خوب رشد و حالت ژولیده و گوریده دارد و غده دمی آنها چربی کافی تولید نمی کند و لذا پرهای آنها مات و رنگ پریده است در حالی که پر پرندگان سالم و قوی، کامل، پُر و شفاف است. اشتهای پرنده نیز نشانه خوبی است پرنده مناسب غذای كافی می خورد و اغلب چینه دان او پر است.
ج- «فعال». جوجه های ضعیف، اغلب غیرفعال هستند و تمایل به خوابیدن و چرت زدن دارند و به شیوه فعالی به جستجوی اطراف و چنگ زدن به زمین نمی پردازند، آخرین فردی هستند که صبح ها از نی خواب پایین می آیند و غروبها اولین فردی هستند که به سمت نی خواب می روند و در طول روز نیز خیلی از اوقات روی نی خواب حضور دارند.
د- «قوی». بلندی و تکرار قوقولی قوقو خروسها و قدقد مرغها نشانه قدرت و توانایی آنها است. جوجه های ضعیف به ویژه در حضور افراد قوی تر بندرت می خوانند. رشادت خروسها عمدتاً در برابر مرغ ها نشان داده می شود. آنها به فراخوانی مرغ ها و هدیه دانه هایی به آنها می پردازند که در اطراف پیدا کرده اند.
این صفت از مهمترین شاخص های قدرت خروس است. شکل بدن ارتباط نزدیکی با سلامت و توان فیزیکی افراد دارد. بدن های عمیق، ضخیم و فشرده با پرهای پفی در مقایسه با خروسهای باریک و ظریف، قوی تر هستند. این مسئله بخصوص در مقایسه نرهای قوی و ضعیف کارایی دارد.
ح- «عملکرد زیر متوسط». در همه موارد مرغ و خروسهای با عملکرد کمتر از والدین حذف می شوند و اجازه و فرصت جفتگیری به آنها داده نمیشود.
و- «بی تفاوتی». اگر به مرغ و خروسی نزدیک شویم و پاسخی ندهند و به ما پشت کننده برای اصلاح نژاد خروس حذف می شوند.
ز- «ستیز با انسان». همه مرغ و خروسهایی که با انسان گلاویز شده و سر ستیز دارند، حذف شوند زیرا فرزندان آنها نیز این خصوصیت را به ارث می برند. تنها مربیان برجسته قادرند از چنین خروسهایی نتیجه (آن هم متوسط) به دست آورند.
ه- «سربه زیری در تمرین رزمی». در دنیای مرغ خانگی، سر به زیر انداختن به معنی اطاعت و سلطه پذیری است. مدت زمانی که مرغ یا خروس سرش را در سطل ظرف نگه میدارد معیاری از آن است. بر هم زدن بال ها و مشت زدن خروسها الزاماً به معنی برتری رزمی آنها نیست. این خصوصیت تنها توسط افراد باتجربه شناسایی می شود. شیوه نبرد خروسها نیز معیاری برای حذف آنها است.
ط- «خصوصیات تولیدمثلی». تولید مثل مناسب مرغ و خروسها منوط به توسعه خصوصیات جنسی آنها در حد مناسب است. افرادی که به لحاظ فیزیکی و جنسی مناسب هستند انتخاب و افراد ضعیف از گله مولد حذف میشوند. البته وجود یک نقطه ضعف فیزیکی منفرد در پرنده ضرورتاً دلیل کافی برای حذف او نیست بلکه وجود ترکیبی از خواص و صفات منفی بعنوان شاخص معتبر برای حذف پرندگان ضعیف در نظر گرفته می شود.
ی- «مرغ های برتر». تمامی پولت هایی که در برنامه های آمیزشی دخالت داده نمی شوند، حذف گردند و تنها بهترین پولتها که دارای بهترین ترکیب بدنی و بهترین نتاج ژنتیکی بوده اند نگهداری می شوند. مرغ های ممتاز همواره در رأس زنجيره قدرت گروه قرار دارند. لازم است با دقت عمل کرده و این افراد را از میان گروه به دست آوریم. برای حذف مناسب مرغها و خروسها لازم و مدت زمان کافی در میان آنها به سر ببریم و رفتار و خصوصیات آنها را از نزدیک بشناسیم تا موفق به حذف افراد نامناسب و نگهداری بهترین آنها باشیم. مرغ و خروسی که وارد جایگاه تولید مثلی می شوند باید افراد برجسته و ممتازی باشند.
به محض اینکه توانستیم خروسها را از مرغ ها باز شناسیم، جوجه های ماده ای را که معیارهای مورد نظر ما را ندارند حذف کرده و آنها را با یک جیره پروتئین بالا و البته ارزان تغذیه کرده و پس از رشد مناسب به آشپزخانه می فرستیم. در طول دوره خارج از فصل تولید تخم مرغها را با یک جیره حاوی پروتئین اندک تغذیه می کنیم بطوری که با وجود عدم تولید تخم، سلامت آنها حفظ شود.
نظرات کاربران
2:27:55 AM