از دیگر داروهای آنتی بیوتیک در درمان بیماری های عفونی طیور می توان به تیامولین و تیکارسیلین اشاره کرد. دراین مقاله به معرفی داروی تیامولین و تیکارسیلین در طیور می پردازیم و مواردمصرف و تداخلهای دارویی آنهابررسی میشود.
تیامولین TIAMULIN
نام تجاری
دناگارد، دناگارد اینجکشن، دناگارد ۱۰، دناگارد ليكوئید کنسانتریت و دناگارد مدیکیتوپرمیکس
گروه دارویی
آنتی بیوتیک
موارد مصرف
تیامولین، از آنتی بیوتیک های نیمه ساختگی گروه دای تِرپن با طيف اثر علیه باکتری های گرم مثبت و گرم منفی، مایکوپلاسماها و اسپیروکت ها است. این دارو به شکل محلول در آب برای پیشگیری و درمان بیماری های مزمن تنفسی (CRD) در مرغ و بوقلمون عرضه می شود. تیامولین برای درمان مایکوپلاسموزیس در کبوتر توصیه شده است. علایم بالینی پس از تجویز دارو کاهش می یابد ولی ممکن است عفونت به طور کامل برطرف نشود.
تداخل های دارویی
تیامولین با آنتی بیوتیک های یونوفری ناسازگار است.
تیامولین نبایستی به حیواناتی که غذاهای حاوی یونوفرهای پلی اتری (مانند موننسين، لازالو سید، ناراسین یا سالینومایسین) دریافت می کنند، تجویز گردد که ممکن است واکنش های سوء رخ دهد. مصرف همزمان این دارو با سایر آنتی بیوتیک هایی که به تحت واحد S۵۰ ریبوزومی متصل می شوند (مانند کلیندامایسین، لینکومایسین، اریترومایسین و تایلوزین) می تواند منتهی به کاهش تأثیر پذیری دارو به دلیل رقابت در محل اثر شود.
تیکارسیلین TICARCILLIN
نام تجاری
تیکار سیلین دی سدیم: تیسیلین و تیکار، آئروجی پن، تارسيل، تیکارپن و تریاسیلین
تیکارسيلين + کلارلانات پتاسیم : تيمنتين
گروه دارویی
آنتی بیوتیک (پنی سیلینی)
موارد مصرف
تیکار سیلین، از آنتی بیوتیک های پنی سیلینی وسیع الطیف و قابل تجویز از راه های عمومی است که اثری مشابه ولی قوی تر از کربنی سیلین دارد. تیکار سیلین برای درمان عفونت های ناشی از باکتری های گرم منفی مقاوم از جمله عفونت های حاصل از گونه سودوموناس مصرف می شود.
تداخل های دارویی
تیکارسیلین با آمینوگلیکوزیدها به صورت سینرژیستی عمل می کند ولی ممکن است آنها را در آزمایشگاه غیرفعال کند، بنابراین نباید این محلول ها را با هم مخلوط کرد. ترکیب تیکارسیلین با کلاولانيک اسيد (تيمنتين) عليه سویه های مولّد پنی سیلیناز باکتری ها مؤثر است.
مصرف آنتی بیوتیک های باکتریواستاتیک (مانند کلرامفنیکل، اریترومایسین و تتراسایکلین ها) با پنی سیلین ها معمولاً توصیه نمی شود. در غلظت های کم، پنی سیلین های خاصی (مانند آمپی سیلین، اگزاسیلین یا نفسیلین) ممکن است دارای اثرات جمع شوندگی یا سینرژیستی علیه باکتری های خاصی زمانی که با ریفامپین بکار میروند، باشند. ولی تضاد اثر آشکار وجود خواهد داشت، وقتی که پنی سیلین در غلظت های زیادی باشد. پروبنسید به طور رقابتی ترشح لوله ای اکثر پنی سیلین ها را ممانعت نموده، لذا غلظت های سرمی و نیمه های عمر سرمی افزایش می یابد. مقادیر زیاد پنی سیلین های خاصی (مانند تیکارسیلین و کربنی سیلین) با خونریزی مرتبط بودهاند، بنابراین بایستی با احتیاط در بیمارانی که داروهای ضدانعقاد خوراکی یا هپارین دریافت می کند، مصرف شوند.
تیلتامین + زولازپام TILETAMINE+ZOLAZEPAM
نام تجاری
زولتيل، تِلِزول، وتلازول
گروه دارویی
داروی بیهوش کننده
موارد مصرف
تیلتامين + زولازپام، یک ترکیب تزریقی بیهوش کننده از نوع جداکننده از محیط و یک آرام بخش است که برای ایجاد تسکین عصبی و مقید کردن و نیز برای القای بیهوشی یا بیهوشی کوتاه مدت ( ۳۰ دقیقه) که نیازمند اثرات ضد دردی ملایم تا متوسط است، مصرف می شود. در شتر مرغ از تیلتامين بعلاوه زولازپام به صورت IM و IV برای القای بیهوشی کوتاه مدت و نیز انجام عملیات غیر دردناک مانند رادیوگرافی استفاده شده است.
تداخل های دارویی
از آنجایی که نیمه عمر دفع این ترکیب دارویی در مقایسه با زولازپام کوتاه تر است، برای تداوم اثرات تسکین عصبی یا بیهوشی بهتر است به جای تجویز شکل ترکیب بیشتر، به عنوان مقدار اضافه از کتامین استفاده شود. فلومازنیل که یک داروی از بین برنده اثر آرام بخش های بنزودیازپینی است می تواند به بازگشت اثر زولازپام کمک کند.
فنوتيازينها زمانی که با این فرآورده مصرف گردند، می توانند سبب افزایشی در تضعیف تنفسی و قلبی شوند. مقادیر باربیتورات یا بیهوش کننده های استنشاقی وقتی همراه با این ترکیب دارویی مصرف شوند، ممکن است احتیاج به کاهش داشته باشند. تداخل این فرآورده مشابه کتامین و دیازپام می باشد.
این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی
نظرات کاربران
2:27:55 AM