بیماری سالمونلوز یکی از بیماری های مشترک بین انسان و طیور می باشد.  تا کنون 2700نوع از این باکتری شناسایی شده است این باکتری سبب عقونت در انسان و طیور می باشد و از طریق گوشت مرغ و تخم مرغ به انسان نیز منتقل می شود در ادامه به علائم و روش های پیشگیری بیماری سالمونلوز مرغ بومی خواهیم پرداخت.

سالمونلوز ( Salmonellosis)

سالمونلوز به بیماری ناشی از باکتری های جنس سالمونلا اطلاق می شود. سالمونلا یکی از عوامل مهم باکتریایی است که باعث آلودگی تخم مرغ و محصولات آن شده و این مسئله به خصوص در مورد تخم مرغ های بومی تولید شده در شرایط روستایی بیشتر مطرح است. انواع مختلفی از باکتری سالمونلا از جمله پلوروم، گالیناروم، انتریتیدیس و یا سالمونلا تیفی موریوم وجود دارد که در طیور باعث اسهال سفید جوجه ها، تیفوئید و یا پاراتیفوئید می شود. عفونت های حاصله از سالمونلاعلاوه بر ایجاد علایم بالینی دار مرغ ها باعث می شود که در تخم مرغ با گوشت این مرزها باعث ایجاد مسمومیت غذایی می شود.

سالمونلا پلوروم در جوجه ها باعث بیماری اسهال در فرد می شود. باکتری سالمونلا پلوروم در دستگاه تولید مثل (تخمدان و مجازی تخمدان) تکثیر و باعث آلوده شدن پوسته تخم مرغ ها و نفوذ باکتری به داخل تخم مرغ می­گردد. آلودگی تخم مرغ به سالمونلا پلوروم باعث کاهش جوجه درآوری به دلیل مرگ جنین در داخل تخم مرغ یا ظرف مدت کوتاهی پس از خروج از تخم مرغ می شود. جوجه های هچ شده از این تخم مرغ های آلوده، ضعیف و حالت خواب آلودگی دارند و کم اشتها بوده و دارای اسهال سفید رنگ بوده به طوری که اطراف مخرج رسوبات گچی رنگی دیده می شود. در علایمکالبد گشایی بیماری اسهال سفید رنگ، کبد متورم با لکه های خاکستری رنگ روی ریه ها و دانه های سفید رنگ روی عضلات سنگدان قابل مشاهده است.

بیماری تیفوئید که توسط سالمونلا گالیتاروم ایجاد می شود و بیشتر در طيور بالغ اهمیت دارد و می تواند باعث کاهش ناگهائی مصرف دان و کاهش تولید تخم مرغ ها شده و در حالت ظاهری پرندگان علایمی مثل ژوليده شدن پرها و رنگ پریدگی و چروکیده شدن تاج مرغ ها می شود و دمای بلدان مرغ بعد از مبتلا شدن به میزان ۱ تا ۳درجه سانتیگراد افزایش می یابد. عامل این بیماری می تواند از طریق خوردن تخم مرغ های عفونی، مصرف دان یا آب آلوده، نو زدن به بستر آلوده و حاملین مکانیکی (افراد بازدید کننده، حشرات) منتقل شود. عوامل سالمونلابی ماندگاری بالایی دارد به طوریکه تا ۳۵ روز روی پوسته تخم مرغ ، ۱۸ ماه در بستر و ۱۶ ماه در جیره طیور ماندگاری دارند. در علایم کالبد گشایی بیماری تیفوئید، تخمدان شکل و حالت طبیعی خود را از دست داده و بدشکل شده و یک لایه زرد رنگ بر روی کنید ایجاد می شود.

مصرف تخم مرغ و گوشت مرغ های آلوده به این باکتری در انسان باعث ایجاد مسمومیت های غذایی می گردد. که مرغ های بومی که در شرایط روستا و بصورت سنتی پرورش داده می شوند، بعنوان مهمترین عامل ایجاد مسمومیت سالمونلایی محسوب می شوند. کاهش احتمال آلودگی سالمونلایی یکی از موارد مهمی است که باید در امر تولید تخم مرغ و گوشت محلی به آن توجه داشت. برای درمان این بیماری در مرغ های بومی می توان از آنتی بیوتیک استفاده نمود. برای تعیین نوع آنتی بیوتیک مؤثر باید ابتدا تست آنتی بیو گرام انجام گرفته و در ادامه آنتی بیوتیک مؤثر شناسایی و تجویز شود. در صورت وجود امکانات برای تست آنتی بیو گرام، برای احتمال موفقیت در کنترل این بیماری بهتر است از آنی بیوتیک هایی که در حالت معمول کمتر مورد استفاده قرار گرفته استفاده نمود (نورفلوکساسین). در تحقیقی به منظور مطالعه مقاومت دارویی سالمونلایی تخم مرغ های بومی صورت گرفت و نتایج نشان داد که استفاده از نورفلوکساسین بطور ۱۰۰٪باعث از بین رفتن عامل سالمونلا (سالمونلا انتریتیدیس) گردید.

پیشگیری

برای پیشگیری از این بیماری در گله های بومی باید:

1. از تخم مرغ های ترک دار و کثیف و آنهایی که روی زمین گذاشته شده اند جهت جوجه کشی استفاده نشود.
2. جوجه و یا نیمچه خریداری شده برای پرورش از گله های مولدی که دارای برنامه بهداشتی و ضد عفونی مدون و عاری از سالمونلا گالیناروم و پلوروم هستند، تهیه گردد.
3. جایگاه پرورش بین دو دوره کاملاً ضدعفونی گردد. عامل بیماری به فرمالين حساس است.
4. حشرات و جوندگان می توانند باعث انتقال باکتری سالمونلا شوند، لذا ساخت جایگاه باید به نحوی باشد که ورود حشرات و جوندگان به جایگاه کنترل شود.
   

   ---

   

   این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
   گروه تولیدی پژوهشی نیازی