بلدرچین ها پرندگان بسیار قوی در مقابل بیماری هستند ولی بیماری های مانند نیوکاسل و آنفلوانزا پرندگان بسیار واگیر دار هستند و بلدرچین ها نیر به آن مبتلا میشوند.ازعلائم بیماری آنفلوانزای بلدرچین بستگی به سن پرنده متفاوت میباشد درادامه به راههای درمان وپیشگیری این بیماری به طورکامل میپردازیم.
آنفلوانزای پرندگان
محل حمله و نقاط ایجاد جراحت
بیماری آنفلوانزای بلدرچین به طور مشخص یک بیماری تنفسی است پس دستگاه تنفسی بلدرچین های گله ما را مورد تهاجم قرار می دهد. نام دیگر شکل حاد این بیماری طاعون ماکیان است که این نوع در بلدرچین شایع تر است که دوره کوتاهتری را نیز دارا می باشد و گاهاً ٪۱۰۰ تلفات می دهد.
علائم کالبدشکافی بیماری
در این بیماری علائم ممکن است بسته به سن، جنس، سایر بیماریهای حاضر در گله و میزان ایمنی بلدرچین ها متغيير باشند لذا ما در اینجا با فرض اینکه بیماری به صورت خالص وارد گله شده است به ذکر علائم کالبد شکافی بیماری می پردازیم. در موارد خفیف بیماری علائم شدید نبوده و تنها به التهاب و قرمزی نای، تورم کیسه های هوایی، پر خونی ریه، ریه های مرطوب و خاکستری، تحلیل تخمدان ها ، بدشکلی تخمک، پیچیدگی اویداکت بسنده می شود. در طاعون کلاسیک به زخمها و وزیکول های روی تاج کوچک بلدرچین، پتشی در چربی های اندک محوطه شکمی و سطوح مختلف مخاطی و سروزی ولی در موارد حاد فرصت برای تشکیل علائم کالبد شکافی نبوده و بلدرچین به سرعت دچار مرگ می شوند. خونریزی روی اپی کارد، پیش معده، سنگدان و کانون نکروتیک روی طحال، کبد، شش ها، کیسه ها، روده ها و پانکراس نیز از سایر علائم می باشند.
عامل بیماری و روش انتقال آن
بیماری آنفلوانزای بلدرچین توسط ویروس اور تو میکسو ویروس ، ویروس تیپ A آنفلوآنزا پدید می آید. باید توجه داشت این ویروس بسته به سن، جنس و محیط زندگی بلدرچین ها در بدن میزبان علائم متفاوتی را از خود نشان می دهد و در ضمن مواد موجود در مدفوع و ترشحات بینی و هوای سرد و مرطوب برای حفظ بقای ویروس در خارج از سلول میزبان خود نقش بسزایی دارند.
این بیماری نیز می تواند از طریق مستقیم و غیر مستقیم انتقال یابد یعنی از تماس بلدرچین با یک پرنده بیمار دیگر خواه وحشی و خواه اهلی یا از طریق لوازم ، محیط ، بستر و تجهیزات آلوده واحد . نکته مهم آنکه این بیماری سیر عمودی ندارد یعنی نمی تواند از طریق تخم به جوجه منتقل شود زیرا قبل از هچ جنینی بلدرچین در تخم خواهد مرد.
علائم بالینی بیماری
در حالت خفیف بیماری علائم به صورت بی حالی ، درگیری تنفسی و اسهال است و در شکل حاد بیماری شامل التهاب کیسه های هوایی ، سینوس ها و همچنین سینوس ها پر از مواد پنیری است. جوجه بلدرچین ها یا حتی گاهی بالغين ممکن است ناگهانی خفه شوند به این دلیل که مجاری تنفسی از مواد پنیری پر شده اند از جمله سایر علائم نیز درگیری های شدید تنفسی ، آبریزش بیش از حد چشم ها ادم و کبودی سر و صورت و پاها به ویژه ساق آنها، افت شدید تولید تخم هم در گله های مادر و هم تخم گذار و در نوع طاعون ماکیان علائم در دستگاه تنفسی ، گوارش یا عصبی بروز می کند.
اضطراب در تنفس هم از دیگر علائم است .
تشخیص بیماری
می توان جز علائم و تاریخچه گله از جداسازی ویروس از نای و کلوآک استفاده کرد همچنین کمک از تست های سرولوژیک می تواند مفید باشد به دلیل امکان اشتباه با عفونت تحت بالینی اولیه زیاد دقیق نیست.
درمان و پیشگیری بیماری
در بیماری آنفلوانزای بلدرچین نیز اول حفظ مبانی بهداشتی بزرگترین کمک پیشگیرانه است و از سایر اقدامات جلوگیری از راههای انتقال بیماری است که قبلاً ذکر شد. یعنی باید از هر گونه تماس مستقیم یا غیر مستقیم گله بلدرچین با موارد مشکوک یا آلوده بپرهیزیم . نکته دیگر آنکه باید جوجه های خود را از محل هایی تهیه کنیم که در اواخر سابقه آنفلوآنزا نداشته باشد . و در صورت بیماری زایی اندک ویروس می توان از ویروس کشته جهت واکسیناسیون استفاده کرد . برای درمان نیز باید گفت که این بیماری هم ویروسی بوده و جز تقویت قوای بدنی بلدرچین ها و جلوگیری از ظهور علائم بیماری های باکتریایی کاردرمانی کاملی از دست دامدار بر نمی آید.
اپیدمیولوژی بیماری آنفلوانزای بلدرچین
اپیدمی این بیماری جهانی است.
نظرات کاربران
2:27:55 AM