تغذیه اسب هم به منزله یک علم و هم یک هنر می­باشد. متخصصین تغذیه و صاحبان اسب باید قادر باشند تعادلی را بین این دو ایجاد نمایند. شخصی که هر روز با اسب سروکار دارد بهترین کسی است که در به کارگیری کامل استعدادهای اسب می­تواند تصمیم­گیری نماید. این اطلاعات می­تواند توسط متخصصین تغذیه که راهنمایی تأمین احتیاجات غذایی اسب را تنظیم می­کنند، مورد استفاده قرار گیرد. توانایی تشخیص تفاوت­های فردی و تنظیم حساب شد روابط آن­ها، هنر علم تغذیه است. دراین پست به بررسی دستگاه گوارش اسب می پردازیم.

دستگاه گوارش اسب

جیره غذایی اسب می­تواند به صورت­های زیر طبقه ­بندی شود.

• جیره غذایی صحیح و علمی که همه مواد مغذّی در اندازه قابل قبول (مطابق تحقیقات انجام شده) در آن وجود دارد.
• جیره روزانه­ ای که توسط دامدار برای اسب تهیه می­شود.
• جیره ­ای که واقعاً اسب مصرف می­نماید و ممکن است با آنچه متخصص تغذیه و یا دامدار در نظر گرفته­اند، کاملاً متفاوت باشد.

دستگاه گوارش

عمل گوارش در سیستم گوارشی انجام می­شود که طی آن غذا، برای عمل جذب آماده می­گردد. این فرایند شامل عمل مکانیکی جویدن، انقباض­ های عضلانی دستگاه گوارش، فعالیت شیمیایی اسید هیردوکلریک، صفرا و نیز فعالیت­های آنزیمی و باکتریایی است.

هدف نهایی این فرایندهای گوارشی، خرد شدن و تبدیل خوراک به سطحی مناسب برای جذب است.

جذب شامل فرآیندهایی است که منجر به عبور مولکول­های کوچک از میان سلول­های دیواره روده و ورود به سیستم گردش خون یا لنف می­شود. بدین ترتیب آن­ها می­توانند در سرتاسر بدن جابجا و برای تغذیه اسب استفاده شوند. تغییراتی در دستگاه گوارش حیوانات مختلف به وجود آمده است که به آن­ها اجازه می­دهد رژیم­های غذایی متنوعی داشته باشند. به عنوان مثال مرغ مگس ­خوار از شهد گیاهان و اسب از علف تغذیه می­کند.

حیوانات گوشتخوار مایلند از یک رژیم غذایی نسبتاً متراکم و بسیار قابل هضم استفاده نمایند. این حیوانات از یک دستگاه گوارش نسبتاً ساده برخوردارند. همه چیزخواران و گیاهخواران معمولاً دستگاه گوارش پیچیده ­تری دارند که مواد فیبری گیاه را هضم نموده و آن­ها را به فرم قابل استفاده تبدیل می­نمایند.

گوسفند، خرگوش و اسب هر سه حیواناتی گیاهخوارند اما هر یک روش گوارش متفاوتی برای هضم غذاهای فیبری به کار می­برد. گوسفند یک نشخوارکننده است . این حیوان دارای معده پیچیده و بزرگی است که به وسیله یک روده باریک طویل اما ساده، یک روده کور نسبتاً بزرگ و نیز یک کولون بزرگ و نسبتاً کوتاه امتداد می­یابد.

خرگوش هم از معده ­ای با اندازه متوسط، روده باریک کوچک و ساده، یک روده بزرگ متوسط و روده کوری نسبتاً بزرگ برخوردار است. اسب نیز دارای یک معده ساده و کوچک به همراه یک روده باریک نسبتاً کوچک، یک روده کور بزرگ و یک روده خلفی بسیار بزرگ است. در روده خلفی خرگوش و اسب به میزان قابل توجهی تخمیر صورت می­گیرد.

از دیگر گیاهخواران بزرگ که دارای تخمیر در روده خلفی هستند می­توان کرگدن و فیل را نام برد که همانند اسب زیاد می­خورند؛ در حالی که در مقایسه با نشخوارکنندگان به میزان کمتری، خوراک­های فیبری با کیفیت پایین را هضم می­کنند.

دستگاه گوارش شامل جرایی از دهان تا مقعد (کانال جهاز هاضمه) به علاوه اندام­های گوارشی دیگر مانند کبد و لوزالمعده می­باشد.

مجرای جهاز هاضمه می­تواند به هشت بخش اصلی تقسیم شود:

• دهان
• حلق
• مری
• معده
• روده باریک
• روده بزرگ
• روده کور
• مقعد

این بخش­ها در سیستم گوارشی سگ یا انسان نیز وجود دارند اما تفاوت­های مهمی بین دستگاه گوارش آن­ها و اسب وجود دارد. از این رو اسب می­تواند با تغذیه کردن از علوفه به زندگی خود ادامه دهد در حالی که برای ما انسان­ها هیچگاه رژیم غذایی علفی مناسب نیست.

در مطالبی دیگر به معرفی موردی سیستم گوارش اسب می پردازیم.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی